Dit jaar is het 75 jaar geleden een duistere periode werd beëindigd. In de periode 1939 - 1945 stierven over de hele wereld naar schatting 70 miljoen mensen door toedoen van krankzinnige machthebbers. Zeven decennia verder zijnde kun je jezelf afvragen hoeveel we als mensheid verder zijn gekomen in verdraagzaamheid, naastenliefde en bewustzijn. Alle Menschen werden Brüder oder alle Menschen SIND Brüder! Das ist die Frage!
De mensheid heeft politieke systemen bedacht waarbij een kleine groep, regering, overheid of partij, de macht heeft over een veel grotere groep mensen. We staan toe dat we systematisch en ‘legaal’ van ons geld ontdaan worden; we noemen dit belasting. Overheid en media maken ons duidelijk dat de wereld vol schurken zit en we nemen de wapens op om die slechteriken, op bevel en uit overtuiging, dood te schieten. In alle onschuld gaan we rustig slapen, net zoals de Duitse burgers tijdens die 2e wereldoorlog.
De natuur ontwaakt, de vogels gaan heerlijk tekeer, de bomen staan in knoppen, bloemen bloeien en ons hart klopt verwachtingsvol sneller. Het mooiste seizoen is aangebroken en als het even meezit wordt het misschien ook nog wel een keer iets warmer! De natuur ontwaakt en verandert; ze weet dat ze moet veranderen en dat ze moet opstaan uit die, comfortabele en passieve winterslaap.
Ieder voorjaar krijgen wij dit wonder, deze metaformose aangereikt. Ieder seizoen herinnert ons eraan dat we te maken hebben met veranderingen, wisselingen van de omstandigheden. De natuur is het voorbeeld in verandering. En wij? Wij kijken graag de andere kant op als het om onszelf gaat.
“Wie de geschiedenis niet kent is gedoemd ze te herhalen.” George Santayana. (1905) Hoe komt het dat we, weer, aan de vooravond staan van een wereldconflict met de mogelijkheid, dat alsu morgen ontwaakt, een groot deel van uw omgeving in puin ligt. Of dat uw familie en vriendenkring verdwenen is? Wat is het in ons dat we niet willen leren van het verleden? Gemakzucht? Apathie? Lethargie? Simpele ongeïnteresseerdheid!
Het zijn sterke schouder die de weelde kunnen dragen! Hoeveel last zijn we bereid om op onze schouders te nemen en zorg te dragen voor een toekomst voor hen die na ons komen; onze kinderen en kleinkinderen. Over hoeveel visie, moed en daadkracht beschikken we? Of is ons egoïsme en zelfzucht groter dan onze zorg voor planeet en nageslacht?
Onze machthebbers veranderen niet van doelstelling. Deze is al eeuwenlang dezelfde; hoe te voorkomen we dat ze (wij dus) toekomen aan levensvragen en zingeving! Het komt erop neer dat er ALLES aan gedaan wordt om u in slaap te houden; gekluisterd aan beeldbuis en verslavende gewoontes. Om u arm, dom, ziek en bang te houden. Het verschil met de machthebbers en ons is dat zij een doel hebben en wij, meestal, niet. Het cynische is dat wij bovendien zelf betalen voor de uitvoering van hun duistere doelen en plannen.
Word wakker; de vogels zingen en wordt het lekker weer. Zin in Lente!