Na de vrijspraak van president Donald Trump door de Senaat in het proces van de impeachment, zoals verwacht, staat de weg naar zijn herverkiezing in november open. De aanklacht werd ten onrechte en op grove wijze misbruikt door de Democraten die de procedure in gang hebben gezet in de wetenschap dat dit niet zou lukken, maar deed dat in de verwachting dat het de kansen voor Trump bij de verkiezingen zou schaden. De poging is mislukt en nu pakt Trump de kwestie op een zeer zakelijke manier aan.
In het geval dat Trump de volgende verkiezingen wint, wat nu waarschijnlijk lijkt, zal de geostrategische prioriteit zijn de insluiting van China, wat een totaal isolement betekent en dat resulteert in een volledig verbod op alle Chinese producten op de westerse markten. Het argument van conservatieve Amerikanen en Europeanen is, dat als China niet wordt ingedamd, Peking commercieel, economisch en uiteindelijk politiek de wereld over twintig of dertig jaar zal domineren.
Trump manoeuvreert heel voorzichtig, want hij weet dat Wall Street de belangrijkste aanhanger van de Chinese belangen is. Een mogelijk totaal verbod op Chinese producten zal enorme verliezen met zich meebrengen voor zowel Amerikaanse als Europese investeerders op het vasteland van China en een zekere mate van algemene wanorde op de financiële markten teweegbrengen, waarvan niemand vooralsnog volledig kan voorzien wat de omvang ervan zou kunnen zijn. Een exercitie van deze omvang kan zelfs zo ver gaan dat ze leidt tot een totale reset van de wereldwijde financiële orde.
De inperking van China is een operatie met een hoog risico, omdat ze onvoorziene directe en bijkomende schade met zich meebrengt. Dit is echter het spel en het gebeurt op een moment dat de westerse samenlevingen, de een na de ander, verder afdalen in een eindeloze neerwaartse spiraal van politieke crises die tektonische sociale veranderingen teweegbrengen.
Europa lijkt na de terugtrekking van het Verenigd Koninkrijk en de snelle achteruitgang van de Duitse invloed op de politieke koers van de EU als gevolg van de verwachte pensionering van Angela Merkel, zonder leider ter zijn en maakt de ene grote politieke fout na de andere.
Als gevolg daarvan voert Duitsland, voorheen de leidende politieke macht, nu een nutteloze strijd door de opkomst van de anarchistische AfD-partij (Alternatief voor Duitsland) te interpreteren als een opkomst van extreemrechts. Dit is het niet; het is slechts het resultaat van meer dan een decennium lang van bezuinigingen, die van de voorheen bloeiende Europese middenklasse (MKB) een klasse van armen maakte.
Aan de andere kant van de Atlantische Oceaan wordt de VS geleid door een succesvolle zakenman die politieke problemen aanpakt. In deze context ziet Trump mogelijkheden met de aanpak van de zogenaamde klimaatcrisis. Hij manipuleert op een slimme manier de verschillende "nuttige idioten" die synoniem zijn met de klimaatkwestie en maakt van de milieuproblematiek een nieuwe ideologie om China, dat in reële termen de grootste vervuiler ter wereld is, in de val te lokken.
Op voorwaarde dat Trump over 9 maanden herverkiezing wint, zal een totaal verbod op Chinese producten uit de westerse markten een logisch gevolg zijn van wat er nu gebeurt, totdat China de vervuiling eindelijk tot een aanvaardbaar minimumniveau terugbrengt.
De Trump-administratie heeft de jongeren van de wereld op zeer intelligente wijze bespeeld om het klimaatprobleem tot de volgende wereldwijde ideologie te verheffen. Naast het feit dat China onder totalitair bewind staat en de Chinese arbeidersklasse naar westerse maatstaven geen arbeidsrechten heeft en vaak gedwongen wordt om onder dwangarbeid te werken, zal een isolement van China helemaal niet onmogelijk zijn.
Het mooie van deze exercitie lijkt te zijn dat het hele initiatief is voortgekomen uit anti-investeringselementen die zowel in Europa als in de Verenigde Staten overheersen. In deze context lijkt het helemaal niet toevallig dat verschillende westerse mainstream-media de gevaren van een potentiële coronaviruspandemie, die in Europa en de VS tot wijdverbreide paniek leidt, te veel benadrukken.
Het virus is inderdaad afkomstig uit China en werd naar verluidt oorspronkelijk door de communistische autoriteiten van dat land in de doofpot gestopt. De situatie heeft sindsdien geleid tot een wijdverbreide negatieve mondiale opinie over China voor elke toekomstige poging om het land te isoleren.
Dit artikel is verschenen in New Europe op 7 februari 2020.
Comments