Terwijl velen de Federal Reserve (The Fed) beschouwen als een van de meest, zo niet DE meest destructieve en kwaadaardige instelling die ooit is opgericht, is er een andere verachtelijke organisatie die nog meer wordt verafschuwd door Amerikanen vanwege hun directe interactie ermee. Deze instelling staat bekend als de Internal Revenue Service (IRS). Geen enkele andere naam vult de harten van Amerikanen met een combinatie van walging, angst en afkeer als de IRS!
Sinds haar oprichting heeft de belastingdienst het leven van honderden miljoenen Amerikaanse burgers geruïneerd door een eindeloze, steeds toenemende belastingdruk op hen te leggen, tot het punt waarop het grootste deel van het spaargeld en inkomen dat gedurende een heel leven wordt verdiend, terechtkomt in de zakken van de bankiers van de Elite Cabal, die toevallig ook de corrupte meesters zijn die de belastingdienst dient. De belastingdienst is dus in het leven geroepen met als enige doel om mensen te beroven van hun vermogen om genoeg rijkdom te vergaren om comfortabel te kunnen leven voor zichzelf en hun toekomstige generaties.
Terwijl de Federal Reserve kan worden beschouwd als zijn kwaadaardige ouder, die decennialang de meerderheid van de bevolking heeft bestolen en tot slaaf heeft gemaakt, wordt de IRS gezien als zijn boosaardige en gewapende kind, belast met het afdwingen en innen van de jaarlijkse contributies die Amerikanen betalen aan het bankkartel van de Cabal.
De Oorsprong
Hoewel de IRS pas tientallen jaren na The Fed officieel werd opgericht, kunnen we de geschiedenis terugvoeren tot de stichting van de Amerikaanse Republiek. Vóór de Amerikaanse Revolutie kenden de koloniën een aanzienlijke welvaart en volledige werkgelegenheid.
Toen Koning George onderzocht hoe dit succes tot stand was gekomen, bleek het antwoord te liggen in de uitgifte door de koloniën van hun eigen papiergeld, bekend als Colonial Script. Er werd slechts genoeg geld uitgegeven om de handel tussen producenten en consumenten te vergemakkelijken. Omdat ze geld creëerden, controleerden ze de koopkracht ervan en werd er helemaal geen rente in rekening gebracht.
Koning George werd jaloers op het economische succes dat voortvloeide uit het koloniale fiatgeldsysteem. In Engeland zorgden hoge belastingen ervoor dat veel burgers in de gevangenis belandden, waardoor werkloosheid en armoede welig tierden. Maar zelfs met deze hoge belastingdruk waren de inkomsten nauwelijks genoeg om de rente op de schuld aan de bankdynastie van de Rothschilds te dekken. Omdat er geen andere belastingbron was, wendde Koning George zich tot de koloniën en eiste dat alle belastingen in gouden munten werden betaald, niet in koloniale scripts. Omdat de kolonisten erg weinig goud hadden, steeg de werkloosheid aanzienlijk en groeide de onrust. Dit was de ware oorzaak van de Revolutionaire Oorlog, niet de belasting op thee of postzegels! Toen het verzet van de koloniën heviger werd, stuurde de koning Britse troepen naar de koloniën in een poging de wet af te dwingen. Maar omdat Britse soldaten weigerden om op de kolonisten te schieten, gaf de koning de burgemeester Rothschilds de opdracht om Hessische troepen, verkleed als Britse soldaten, in te huren om...
Naarmate de Revolutionaire Oorlog vorderde, realiseerde de Koning zich dat zelfs de wreedheid van de Hessians niet genoeg was om het verlangen naar onafhankelijkheid van de kolonisten te overwinnen. Uiteindelijk gaf de Koning zijn controle op en kregen de koloniën hun vrijheid. Koning George dreigde echter met de woorden: "We hebben de kolonie misschien verloren, maar we krijgen haar terug". Bijgevolg bedachten koning George en de Rothschilds een nog slinkser plan om de controle terug te krijgen.
De Rothschilds stelden voor om het nieuw gevormde land geld te lenen via Britse spionnen in Frankrijk. Hij wierf ook Britse spionnen en bankiers aan om te infiltreren in de nieuwe Amerikaanse regering om beleid voor te stellen en te beïnvloeden dat gunstig was voor de Kroon. Het werkte. In 1788 waren de Britse oorlogsleningen bijna afgelost. De federale regering had geen middelen om ze terug te betalen, dus verklaarde ze zich failliet en legde de schuldenlast bij de staten in plaats van rechtstreeks bij het volk. Om de uitstaande oorlogsschuld bij het volk te leggen, nam het Congres in 1790 "An Act making provision for the payment of the Debt of the United States" aan.
De financieringswet van 1790
De wet creëerde federale districten, schafte de staten af en plaatste een deel van de uitstaande schuld in elk van de districten. Vervolgens werden alle staten en burgers gereorganiseerd in corporaties. Dit werd gedaan omdat, als een corporatie, de Bill of Rights ongeldig werd voor de mensen. Omdat de kolonisten niet langer grondwettelijke rechten hadden, waren ze nu overgeleverd aan de genade van de Britse bankiers.
Na het in gebreke blijven bij het aflossen van de schuld riep president Washington een financiële noodtoestand uit. Om nieuwe financiering te krijgen, werd Washington gedwongen om de oprichting van een private centrale bank toe te staan die onder controle stond van de Bank of England en de familie Rothschild, en om de bezittingen en waardepapieren van het land als onderpand te geven. Washington wierf Alexander Hamilton, die in het geheim een Britse agent was, aan om het voorstel op te stellen.
De eerste centrale bank werd de Bank of the United States genoemd. De bank kreeg een handvest voor 20 jaar en was voor 80% eigendom van de Britse bankcabal. De bank kreeg ook de macht om twee keer zoveel uit te lenen als de reserves in de bank, wat enorme winsten opleverde voor de bankiers, die ook rente mochten vragen over het geleende geld. Ze lieten de nationale schuld dramatisch oplopen, waardoor de regering gedwongen werd haar resterende aandelen in de bank te verkopen, waardoor het een 100% privébank werd.
Toen het echter tijd was om de oorkonde te vernieuwen, weigerde Amerika hieraan te voldoen en nam tegelijkertijd de Titles of Nobility Act aan, waardoor het elke burger die in het bezit was van door de Kroon verleende titels werd verboden om een openbaar ambt te bekleden. Hierdoor werd de Britse controle over het Amerikaanse monetaire systeem effectief opgeheven, wat de Rothschilds zeer boos maakte, die vervolgens de Oorlog van 1812 begonnen.
Tijdens de oorlog staken de Britten Washington DC in brand, waardoor alle gegevens over de goedkeuring van het oorspronkelijke 13e Amendement, de Wet op de Adellijke Titels, werden gewist. Na tientallen jaren stemde Groot-Brittannië erin toe om de controle over Amerika terug te geven aan Amerika met één voorwaarde: de verwijdering van het 13e Amendement. In 1876 was het 13e Amendement uit alle openbare documenten gewist, een daad die werd gesteund door de Rothschilds die veel ambtenaren omkochten. (Opmerking: Het bewijs van de goedkeuring van het originele 13e Amendement werd pas meer dan 100 jaar later ontdekt, in 1983!)
Omdat ze hongerig waren naar geld en macht, probeerden de Rothschilds opnieuw de controle over het geldsysteem van Amerika terug te krijgen door de Burgeroorlog te initiëren en te financieren. De oorlog veroorzaakte de ontbinding van het Congres en maakte ook de Grondwet ongeldig omdat het land in tweeën werd gedeeld. Amerika kwam opnieuw in gebreke met zijn schulden, wat de Rothschilds als hefboom gebruikten om invloed uit te oefenen op de goedkeuring van het 14e Amendement (waardoor alle burgers onder de jurisdictie van de regering kwamen) en de Organische Wet van 1871 (ontbinding van de Republiek en oprichting van de United States Corporation in plaats daarvan, eigendom van en gecontroleerd door de Kroon). Ook werd er een tweede grondwet gecreëerd ter vervanging van de oorspronkelijke. Met deze nieuwe veranderingen stonden alle Amerikaanse burgers nu onder controle van de Britse Kroon via US Corp. Amerika was niet langer soeverein!
Opnieuw infiltreerden agenten van Rothschilds in het bankwezen en veroorzaakten financiële paniek in een poging om het publiek te dwingen een centrale bank te eisen voor stabiliteit. Hun strategie slaagde. Op dat moment dreigde de regering in gebreke te blijven bij het aflossen van schulden die in 1912 verschuldigd zouden worden, dus kwamen de bankiers van de Cabal in het geheim bijeen en stelden een plan op om de schulden met 20 jaar te verlengen in ruil voor de goedkeuring van een nieuwe centrale bank in privébezit en in buitenlandse handen. De Cabal controleerde marionettenpresident Woodrow Wilson, die in 1913 de Federal Reserve Act ondertekende.
Nu ze het monetaire systeem weer in handen hadden, lieten de Cabal de staatsschuld oplopen, waarover ze rente berekenden op leningen aan de federale overheid. De rentelast groeide onhoudbaar en de behoefte aan een stabiele inkomstenstroom om de overheidsoperaties te financieren dwong het Congres tot het aannemen van de Wet Inkomstenbelasting, door het aannemen van het 16e Amendement in 1913.
Wetgeving inkomstenbelasting & Internal Revenue Service
Aanvankelijk vroegen ze een vrijwillige belasting van 1% voor inkomsten tot $3000 en een progressieve extra belasting voor inkomsten boven $20.000,-.
Maar dit duurde niet lang, want de Rothschilds gingen door met het financieren van 2 wereldoorlogen waardoor de staatsschuld nog verder opliep, waardoor ook de behoefte aan hogere belastingen toenam. Het inkomstenbelastingsysteem stelde de Federal Reserve in staat om de inkomsten van alle Amerikaanse burgers te confisqueren. Terwijl rijke industriëlen en financiers belasting konden ontwijken door hun bezittingen in stichtingen te verbergen, kon de gemiddelde Amerikaan dat niet. Het doel van de inkomstenbelasting was duidelijk het herverdelen van de rijkdom van de bevolking naar de rijken en het verkrijgen van controle over de samenleving.
Hoewel het 16e Amendement technisch gezien niet wettelijk geratificeerd was omdat het in strijd was met de grondwettelijke clausule van "geen directe belastingen", en ook omdat het niet geratificeerd was door het juiste aantal staten, ging het Congres toch door met het belasten van het volk! Ze kwamen hiermee weg omdat onder US Corp, het Congres werd beschouwd als de Raad van Bestuur, dus hadden ze de autoriteit om het 16e Amendement geratificeerd te verklaren. Dit was echter niet volgens de oorspronkelijke Amerikaanse grondwet. In werkelijkheid is er dus geen wettige basis voor het belasten van inkomen...
In 1933, 20 jaar nadat de Federal Reserve Act was aangenomen, liep het uitstel van betaling van de schuld af, waardoor de VS opnieuw failliet gingen. Om de bevolking aansprakelijk te maken voor de aflossing van de staatsschuld werd in datzelfde jaar het Bureau of Internal Revenue opgericht. Het was echter geen wettelijk onderdeel van de regering, ook al leek het er wel op. De Cabal wist dat het onderworpen kon worden aan rechtszaken, dus verplaatsten ze het rechtsgebied in 1953 buiten de VS naar Puerto Rico en veranderden ze de naam in de Internal Revenue Service.
Nu opgenomen als een trust binnen de afdeling van het Ministerie van Financiën van het Gemenebest van Puerto Rico, kon de IRS alle inkomstenbelasting omleiden naar het Internationaal Monetair Fonds (IMF), ook eigendom van de centrale banken van Europa en Noord-Amerika, die op hun beurt eigendom waren van de Britse Kroon.
Inkomstenbelasting
Nog meer bewijs dat inkomstenbelasting werd betaald aan de Britse kroon kan worden gevonden in de IRS Individual Master File, die elke transactie bevat die wordt gecontroleerd en geregistreerd door de IRS. Het bevat de codes die bepalen welk type belasting iemand betaalt. In IRS Manual #6209 kan men zien dat iedereen ten onrechte geclassificeerd is als bedrijven die woonachtig zijn in Guam, Puerto Rico of de Maagdeneilanden. Daarnaast is elke belastingbetaler die een 1040 belastingformulier invult onderworpen aan een extra belasting voor handel met het Verenigd Koninkrijk, onder een verdrag met de Verenigde Staten.
Als we het geldspoor verder volgen, kunnen we zien dat de inkomstenbelasting die via het 1040 belastingformulier wordt geïnd, naar de kroon wordt gestuurd als een eerbetoon. De kroon van Engeland is een soevereine onderneming die gevestigd is in 677 hectare in de stad Londen. Het is niet alleen de plaats waar de machtigste banken ter wereld, die worden gecontroleerd door de Rothschilds, zich bevinden, het is ook de plaats waar de machtsbasis van Temple Bar Advocaten zich bevindt. Gezamenlijk vormen deze entiteiten wat wij "The Crown" noemen.
Binnen de kroon van Engeland bevindt zich het oorspronkelijke handvest voor de Federal Reserve, dat voorschrijft dat de belastinginkomsten die worden geïnd via het IRS 1040-formulier als volgt worden verdeeld: 67% voor de kroon van Engeland, 23% wordt verdeeld onder de 100 oorspronkelijke aandeelhouders van de FED en 10% gaat naar de werknemers van de IRS. Ergo, sinds 1913 is niets van de inkomstenbelasting geïnd door de IRS naar de Amerikaanse federale overheid gegaan, noch zijn er federale programma's mee gefinancierd die ten goede komen aan Amerikanen.
Omdat er geen echte wet is die Amerikaanse burgers verplicht om een directe, ongedeelde inkomstenbelasting te betalen, wordt iedereen al meer dan 100 jaar misleid en opgelicht om te betalen aan een vrijwillig systeem. Daarom wordt het inkomstenbelastingsysteem, afgedwongen door de IRS, beschouwd als een van de grootste misdaden in de geschiedenis gepleegd op het volk van de Verenigde Staten van Amerika.
Declas door Nick "Wall Street klokkenluider" Ragone.