De wereldwijde elite is afhankelijk van een aantal organisaties om hun agenda te bepalen. Velen van ons zijn op de hoogte van het werk van de Council on Foreign Relations, de Trilaterale Commissie, de Bilderberg Groep en een handvol anderen.
Het Tavistock Institute for Human Relations is inbegrepen in deze verzameling van subversieve organisaties, maar we horen zelden of nooit over zijn rol in de massale hersenspoeling en de vorming van de publieke opinie.
Zoals ik in een vorige episode al heb besproken, is de elite op verschillende fronten actief om de wereldbevolking terug te dringen en de planeet in feite om te vormen tot een gesloten, hightech gevangenis, waar een gedemoraliseerde en gereduceerde bevolking volledig onder het ijzeren bewind van een wereldregering staat. Deze langetermijnagenda zou niet mogelijk zijn zonder eerst de bevolking te conditioneren en te hersenspoelen om hun verlies aan vrijheid en slavernij te accepteren en zelfs te vieren.
De controleagenda van het Tavistock Instituut werd voor het eerst blootgelegd in 1969 door auteur en onderzoeker John Coleman. Zijn monografie, 'The Tavistock Institute of Human Relations: Shaping the Moral, Cultural, Political and Economic Decline of the United States of America' onthulde diepe connecties tussen deze organisatie en de heersende elite.
Tavistock ontstond in 1921 in het Wellington House in Engeland. Deze schijnbaar onschuldige naam diende als dekmantel voor het Britse War Propaganda Bureau. David Lloyd George, de Kanselier van de Schatkist kreeg de taak om het Britse Oorlogspropaganda Bureau op te richten. George benoemde de schrijver en collega-liberaal parlementslid Charles Masterman tot hoofd van de organisatie. Onder de leden bevonden zich HG Wells en Rudyard Kipling. Een aantal schrijvers werd aan het werk gezet om pro-oorlogspropaganda te promoten en deelname aan de zogenaamde "Grote Oorlog", nu bekend als de Eerste Wereldoorlog, te eisen.
Volgens Coleman is het Tavistock Instituut van de Sussex Universiteit in Londen eigendom van en wordt het gecontroleerd door het Royal Institute for International Affairs, ook bekend als het Chatham House. Dit is het epicentrum van de Britse gevestigde orde. De vergaderingen van het instituut zijn geheim, net als die van de Bilderberg Groep. Het Royal Institute for International Affairs zou gebaseerd zijn op de mythes van koning Arthur. De financiële sponsors van deze organisatie waren onder andere de Astor-familie. Het Amerikaanse equivalent, de Raad voor Buitenlandse Betrekkingen, werd gefinancierd door JP Morgan, Jacob Schiff, Paul Warburg, John D Rockefeller en anderen.
De rol van Wellington House in de poging om zowel Britse als Amerikaanse burgers te manipuleren en hun onwrikbare steun voor massamoord en opoffering te eisen werd aangevoerd door de Burggraaf Baron Rothermere en Alfred Charles William Harmsworth, de eerste Burggraaf van Northcliffe.
Northcliffe was essentieel voor het hersenspoelingsproject. Hij was eigenaar van de Daily Mail en de Daily Mirror kranten. Rothermere was de voorzitter van de Daily Mail en General Trust. Volgens Coleman's onderzoek kreeg Tavistock zijn financiering van de Britse koninklijke familie en later van de Rothschilds, aan wie Lord Northcliffe door middel van een huwelijk verwant was. Het ontving ook financiering van de Rockefeller familie trusts en de Milner Group.
De koninklijke familie speelde een instrumentele rol bij het sturen van de agenda, aldus Coleman's onderzoek. Minstens twee Amerikanen waren betrokken bij dit project van massamanipulatie van het publiek, Walter Lippmann en Edward Bernays.
Lippmann, die later het begrip "Koude Oorlog" zou introduceren, was een opmerkelijk lid van een in 1921 opgerichte Raad voor Buitenlandse Betrekkingen. Hij speelde een belangrijke rol in de beslissing van Woodrow Wilson om de Verenigde Staten bij de oorlog in Europa te betrekken, ondanks dat hij had beloofd dat niet te doen. Edward Bernays, bekend als de "Vader van Spin" was een meesterpropagandist en public relations tovenaar. Hij was de neef van Sigmund Freud. Bernays noemde de poging om het publiek te hersenspoelen "psychologische oorlogsvoering".
In 1937 baseerde Tavistock zich op het boek van de Duitse filosoof Oswald Spengler, 'De neergang van het Westen'. Spengler stelde dat het Westen in snel tempo achteruitgaat en wordt geregeerd door wat hij "Caesarisme" noemde, het voorrecht van de staat om geweld te gebruiken. Spengler zei dat de mensheid uiteindelijk zou terugkeren naar een meer dierlijke staat; een soort geavanceerd primitivisme.
Spengler's analyse komt nauwelijks overeen met de Tavistock agenda die door de elite, de Britse koninklijke familie en Globalistische one-world organisaties wordt uitgevoerd. Tavistock nam wat het wilde van Spengler, de theorie dat de beschaving gedoemd is en vervangen moet worden door een ander systeem - niet de primitivistische sociale utopie die Spengler voor ogen had, maar eerder, een één-wereld, Globalistische, totalitaire regering, gericht op het verminderen van de bevolking en het beheersen van alle aspecten van de samenleving.
De kern van Spengler's stelling is dat er steeds meer buitenaardse hordes in Amerika zullen aankomen, wat leidt tot een daling van de westerse beschaving en haar cultuur, recht en ethiek. Deze erfenis is verbonden met het Romeinse Rijk en het middeleeuwse Westerse Christendom, dat vanaf de Middeleeuwen is ontstaan om een aantal transformerende episodes te ervaren zoals de Renaissance, de Reformatie, de Verlichting, de Industriële Revolutie en de vooruitgang van de wetenschappelijke kennis.
In Europa overspoelen grote aantallen Afrikanen, Arabieren en anderen het continent, wat resulteert in sociale en politieke chaos, terwijl twee zeer verschillende culturen met elkaar in botsing komen. Deze zeer ontwrichtende kracht heeft geleid tot ernstige politieke polarisatie en de opkomst van nationalistische groeperingen, in tegenstelling tot de voortdurende immigratie- en asielstatus.
De bestuursleden van Wellington House, Rothermere, Northcliffe, Lippmann en Bernays prezen ook een boek van Correa Moylan Walsh 'The Climax of Civilization', gepubliceerd in 1917. Walsh stelt dat de beschaving het einde van haar eeuwenlange gebruik van natuurlijke hulpbronnen heeft bereikt en geplaagd wordt door een onomkeerbaar sociaal en moreel verval. De auteur bespreekt onderwerpen die later door de Club van Rome zouden worden opgepakt.
De massale propaganda die Tavistock tijdens de Eerste Wereldoorlog heeft gevoerd, is in de Verenigde Staten in een stroomversnelling geraakt. Verreweg de meeste Amerikanen verzetten zich tegen het begin van de oorlog en Tavistock en anderen proberen daar verandering in te brengen.
In Groot-Brittannië duurde het slechts een paar jaar vooraleer het Britse volk van de tegenstanders van de oorlog in enthousiaste voorstanders en deelnemers veranderde. Hetzelfde model werd gebruikt om de Verenigde Staten in de oorlog te krijgen.
Propaganda verwrongen de perceptie en introduceert nieuwe termen om een verschuivende reeks tegenstanders te demoniseren. In Amerika bijvoorbeeld bestempelde de Tavistock-propaganda de oorlogstegenstanders als "isolationisten", een term die later door Roosevelt zou worden gebruikt om de natie te manipuleren in de strijd tegen de Tweede Wereldoorlog.
De propaganda heeft het isolationisme, dat in werkelijkheid vreedzame en wederzijds voordelige verhoudingen is en de afkeer om verstrikt te raken in de zaken van andere naties, als niets minder dan verraad geportretteerd.
Destijds predikte president Wilson het idee van een één-wereldregering. Hij slaagde erin de tarieven die de Amerikaanse economie en arbeider beschermden te verlagen, zo niet te vernietigen. Deze zogenaamde "vrijhandel", die nu in het teken staat van de mondialistische ideologie, heeft ertoe geleid dat Amerikaanse arbeiders en bedrijven ontheemd en geruïneerd zijn door de buitenlandse handel. Met name Britse producten die in India door goedkope arbeidskrachten werden gemaakt en naar de Verenigde Staten werden geëxporteerd.
Om dit verlies aan tariefinkomsten goed te maken, keurde de VS in 1913 de federale wet op de inkomstenbelasting goed, waarmee ze de verantwoordelijkheid afschuiven om te betalen voor de overvloedige uitgaven van professionele politici en hun weldoeners, d.w.z. bedrijven en banken. Zoals Coleman opmerkt, is deze verplichte belastingheffing een marxistisch concept, dat niet in de Grondwet is opgenomen.
De verlaging en afschaffing van de tarieven door Wilson heeft uiteindelijk geleid tot de totstandkoming van globalistische handelsovereenkomsten in het kader van de NAFTA, de GATT en de Wereldhandelsorganisatie. Deze handelsovereenkomsten tussen regeringen en transnationale ondernemingen hebben geleid tot de ontmanteling van de Middenklasse, een belangrijke doelstelling van Tavistock en zijn aanhangers van het globalisme.
Het akkoord, dat werd ondertekend door Bill Clinton en zijn vrouw, had niet alleen een verwoestend effect op de Mexicaanse landbouw en kleine bedrijven, die op hun beurt bijdroegen tot een golf van illegale vreemdelingen die de grens oversteken op zoek naar werk en aalmoezen van de staat.
Bovendien bood deze vermeende "vrijhandelsovereenkomst" een mechanisme voor grote bedrijven om te investeren in de groeiende economie van China. In ruil daarvoor kreeg China toegang tot de Amerikaanse markten. Deze verdere ontheemding van arbeiders, die niet in staat waren om te concurreren met wat neerkomt op slavenarbeid in China.
Tavistock en het Wellington House drongen ook aan op de goedkeuring van de Federal Reserve Act. In datzelfde jaar werd het Amerikaanse volk een inkomstenbelasting opgelegd. De vernietiging van de Amerikaanse economie en de geleidelijke verarming van de Amerikaanse middenklasse zouden niet mogelijk zijn geweest zonder de oprichting van de Federal Reserve, die de geldhoeveelheid controleert en manipuleert ten gunste van de 0,1 procent door de voortdurende opwaartse verdeling van de rijkdom.
Zowel Lippmann als Bernays waren betrokken bij de consolidatie van het vermogen en de activa van dit bankkartel. Ze richtten de National Citizens League op, een vrij transparante oxymoron onder leiding van Samuel Untermyer, een prominente advocaat uit New York zal de Federal Reserve Act en de bijbehorende wetgeving, waaronder de Clayton Bill, pushen voordat de Federal Reserve Act door Wilson kon worden ondertekend.
Het werd met een fijnmazige kam overlopen door Kolonel Edward Mandell House en de Britse oligarchie vertegenwoordigd door de bankier, JP Morgan. In 1957 schreef Dr. William Sargant van het Tavistock Institute, die naar verluidt samen met de CIA werkte aan haar toenmalige MKULTRA-hersenspoelingsexperimenten, een boek met een onwaarschijnlijke titel: 'Battle for the Mind: A Physiology of Conversion and Brainwashing - How Evangelists, Psychiatrists, Politicians and Medicine Men Can Change your Considiefs and Behavior'.
Sargant legt uit hoe buitenaardse overtuigingen in het menselijk brein kunnen worden geïmplanteerd door middel van opgewekte angst, boosheid en opwinding. Hij schrijft dat van de resultaten die door dergelijke verstoringen worden veroorzaakt, het meest voorkomende is dat het oordeel in de tijd beperkt is en dat de suggestieerbaarheid groter is. Dit resulteert in wat psychologen "kudde-instinct" noemen en het komt het meest voor tijdens oorlog, epidemieën en alle vergelijkbare perioden van gemeenschappelijk gevaar, die de angst verhogen en het individu openstellen voor massasuggestieerbaarheid.
Jim Keith, de auteur van 'Mass Control: Engineering Human Consciousness' beschrijft Tavistock als een gezamenlijke inspanning van de Britse militaire inlichtingendienst en het psychiatrisch establishment. Keith schrijft dat de invloed van Tavistock de massamedia, bedrijven, overheden en het psychiatrische establishment bereikt. Coleman heeft gezegd dat het morele, spirituele, raciale, economische, culturele en intellectuele bankroet dat we nu in het midden van de dag bevinden, het resultaat is van een zorgvuldig gepland Tavistock-programma.
In 1928 schreef Bernays in zijn boek 'Propaganda' dat de bewuste en intelligente manipulatie van de georganiseerde gewoontes en meningen van de massa's een belangrijk element is in de democratische samenleving. Degenen die dit ongeziene mechanisme van de samenleving manipuleren vormen een onzichtbare regering, die de ware heersende macht van het land is.
Deze erfenis van leugens en manipulatie in naam van de oorlog en een totalitaire wereldregering is vandaag de dag springlevend. Elke dag worden we overspoeld met nepnieuws, dat ons leidt op een vooraf afgesproken pad, naar onze ultieme slavernij en het vooruitzicht op een nooit eindigende oorlog en conflict.
Ik denk dat we op weg zijn naar een nieuwe oorlog, het ultieme conflict; het laatste zetje om ons te laten accepteren, hetzij door gerichte propaganda, hetzij door fysiek geweld van de staat, een suïcidale krachtmeting tussen de VS, Rusland en China. Als we deze kunstmatige oorlog overleven, zullen we allemaal in slavernij worden gebracht, want zoals Henry Kissinger zo treffend opmerkte: "Als de georkestreerde crisis of een aantal daarvan op elkaar gestapeld effectief zijn, zal het Amerikaanse volk naar de staat rennen en om bescherming smeken".