De onderstaande reportage beschrijft het centrale plan van de bankiers om het "duurzame financiële systeem" uit te rollen, met als doel het bereiken van een "netto koolstofvrije economie", onder toezicht van een internationale toezichtorganisatie genaamd de Task Force on Climate-Related Financial Disclosures.
Om te begrijpen wat er voor dit nieuwe decennium in het verschiet ligt, hoeven we alleen maar te kijken naar de controllers die de afgelopen eeuw vorm hebben gegeven. Laten we beginnen met de centrale banken. De centrale banken zijn geobsedeerd geraakt door twee doelstellingen. Zoals Zero Hedge aangeeft, is een van deze doelstellingen "klimaatverandering". De andere is de blokchain technologie en de digitalisering van valuta of activa.
Deze twee feiten worden duidelijk als je de websites en/of social media accounts van de wereldwijde financiële instellingen bezoekt, of het nu gaat om de Wereldbank, het Internationaal Monetair Fonds of de Bank voor Internationale Betalingen. Deze mondiale centrale banken worden beschouwd als de centrale banken *van* centrale banken - de movers en shakers.
Met andere woorden, elk land dat zijn eigen centrale bank heeft - het equivalent van de Federal Reserve in de Verenigde Staten of de Europese Centrale Bank in Europa - rapporteert aan deze instellingen. En geen van hen zijn overheidsinstellingen; dit zijn particuliere banken, die de munteenheid van hun gastland en hun monetair beleid controleren.
Als we de publicaties van deze centrale banken gaan onderzoeken, zoals het zojuist door het IMF gepubliceerde rapport getiteld '50 shades of Green', geschreven door de gouverneur van de Bank of England, Mark Carney, wordt het "gezichtspunt", zoals zij het noemen of de agenda snel duidelijk: de wereld heeft een nieuw duurzaam financieel systeem nodig om de "op hol geslagen klimaatverandering" een halt toe te roepen. Er zijn belangrijke vertrekpunten van dit document, die openlijk het begin van een nieuw tijdperk inluiden.
Carney stelt duidelijk dat er al een nieuw financieel systeem in aanbouw is en dat dit nieuwe financiële systeem al initiatieven en innovatie in de private sector financiert, wat een duidelijk onderscheid of scheiding tussen het nieuwe financiële systeem en de private sector impliceert. Hoewel deze private sector, die door dit nieuwe duurzame financiële systeem wordt gefinancierd, samenwerkt met overheden om hun klimaatbeleid te verbeteren, met als doel het bereiken van een "netto CO2 economie", wereldwijd in de niet al te verre toekomst.
De particuliere sector, waar het IMF en de Bank of England via hun kanaal naar verwijzen, Mark Carney is een internationale toezichthoudende organisatie die de Task Force on Climate-Related Financial Disclosures wordt genoemd. Zoals Carney in zijn rapport stelt, werd de TCFD gekatalyseerd door de G20, maar vastgesteld door de private sector.
Wie is de TCFD en wat doen ze? De Task Force on Climate-Related Financial Disclosures geeft aan dat het hun missie is om "vrijwillige consistente klimaatgerelateerde financiële risico-informatie te ontwikkelen voor gebruik door ondernemingen en het verstrekken van informatie aan investeerders, kredietverstrekkers, verzekeraars en andere belanghebbenden", en dit is waar het interessant wordt: "De taskforce zal zich buigen over de fysieke aansprakelijkheids- en overgangsrisico's in verband met de klimaatverandering en over de vraag wat effectieve financiële informatieverstrekking in de verschillende sectoren is.
Met andere woorden, op basis van de financiële informatie van een bedrijf zal deze 'private taskforce' bepalen of uw bedrijf bijdraagt aan de klimaatverandering - en dus een bedreiging vormt voor de menselijke beschaving. Deze informatie zal worden verstrekt aan de banken, de verzekeringsmaatschappijen, de overheden, enzovoort, zodat bedrijven mogelijk niet in staat zijn om een lening of verzekering te krijgen of een goede licentie om te werken, of zal worden belast in de indiening of in het faillissement, als de klimaatrisicobeoordeling van uw bedrijf 'onbevredigend' is.
Dat is dus de missie van de taskforce. Laten we eens kijken wie ze zijn. De [voormalige] presidentskandidaat en controversiële miljardair, Michael Bloomberg, is de voorzitter van de taskforce. Ja, dezelfde Michael Bloomberg die 'stop and frisk' maatregelen afdwong in New York City. Opvallend is dat alle leden van de Task Force zijn uitgekozen door de Financial Stability Board. Nu, voordat Mark Carney de gouverneur van de Bank of England was, was hij het hoofd van de Financial Stability Board, waarvan de leden bestaan uit vrijwel alle centrale banken in de G20, zoals de Federal Reserve, de Bank of England, Rusland, China, Japan en vele anderen, naast het IMF, de Wereldbank en de Bank voor Internationale Betalingen. Ik denk dus dat de privé-taskforce toch niet zo privé is.
Mis dit ongelooflijke verslag van Robbedoes Skouras niet!
Bron: Forbidden Knowledge
Comments