Valt het u op? Een week geleden was het Coronavirus nog het grootste probleem, en nu is het plots racisme. Sinds George Floyd het klassiek geworden staatsgeweld aan den lijve mocht ondervinden, ziet de Dam plots zwart van het volk, en geen haan in onze corrupte media die nog kraait over het besmettingsgevaar van zo’n samenscholing.
U mag het mij niet kwalijk nemen, maar ik denk dat dit geen toeval is. De dood door opzettelijk geweld is wraakroepend, of de betrokken persoon nu blank of zwart of paars-met-groene-puntjes is. Daar gaat het mij nu even niet over. Het gaat er mij over het pure feit dat dit nieuws, wat evengoed niet gerapporteerd had kunnen worden (en wat in de feiten ook inderdaad vaak niet gebeurt) nu wél plots voorpaginamateriaal is.
Wie selecteert ons nieuws? Wie bepaalt wat relevant is op welk moment? Sinds Udo Ulfkotte daar letterlijk een boekje over open deed, is het simpelweg niet meer te ontkennen: onze media-outlets worden rechtstreeks of onrechtstreeks gecontroleerd door duistere belangen: de CIA in het geval van Ulfkotte of Gates in het geval van de BBC. In ieder geval kun je er niet meer op vertrouwen dat dit zogezegd “nieuws” géén hoger doel dient. Het is propaganda, pur sang.
Dus begon ik mij af te vragen: welk doel kan gediend worden door nu plots de aandacht te verschuiven van het zogezegde “virus” naar racisme? Zou het ermee te maken kunnen hebben dat er zich een nieuwscyclus aan het ontwikkelen was waar die private belangen niet gelukkig mee waren? Een spontane cyclus, die ze nu eens niet controleren? Ik moest meteen denken aan Donald Draper: “If you don’t like the topic, change the conversation”. En zo is het nog maar net.
Steeds meer mensen beginnen door te krijgen dat de PCR-test die ons zogezegd vertelt of we “besmet” zijn met het “virus”, niet eens voor het “virus” test, maar gewoon het genetisch materiaal dupliceert dat je erin stopt, of dat nu van een virus komt of niet. Het is bovendien géén binaire, kwalitatieve test, maar een graduele, kwantitatieve test, die positief uitslaat naarmate je het aantal cycli ervan laat oplopen. Tot aan 39 cycli ben je negatief, vanaf 40 positief.
Met andere woorden: er is géén objectief criterium om te bepalen of je “besmet” bent met een “virus”, enkel een subjectief. En het spijt me, maar met de beste wil van de wereld kun je dat geen wetenschap noemen. Eerder charlatan gedrag. Mocht Nobelprijswinnaar Kary Mullis nog leven, de uitvinder van de techniek, dan zou die me overigens volmondig gelijk geven. Hij zei namelijk expliciet dat die niet voor diagnose kan worden gebruikt. Tja, waarmee zijn we dan bezig?
Ik zal u zeggen waarmee we bezig zijn: met de grootste psy-op sinds 9/11. Het monetair systeem loopt op zijn laatste benen, en zonder de bewust gecreëerde paniek rond een “virus” dat nog geen honderdste van een percent van de globale populatie doodt, had men nooit de inflatie kunnen verantwoorden die men nu gepleegd heeft.
Dat de dood van een mens vervolgens gebruikt moet worden om het zich ontwikkelende contra-verhaal tegen te gaan, is daarbij intriest.
Uw systeem–ongelovige,